Gure begiak ihesi doaz segika arrasto bati,
maitasuna da ixil ixilik, zain egongo dena beti.
Zer ginen eta zer garen jakitea, bizigai bizitzea jakingai. Begiratu urbilera maitasuna dago, elkartasuna dago...
Baina denborak erakusten du atea zeini ireki, nola babestu, nola amestu, egunero nola jaiki. Ta nik zuri atea irekiko dizut, zurekin babestuta nagoelako, ondoren, zurekin amestuko dut, eta zurekin pentsaten jaikiko naiz.
Buruak jakin ezin duena, bihotzak sentitzen daki.
No hay comentarios:
Publicar un comentario